۱. به نظر شما، میشه صرفا رو احساس خوبی که از یکی دیگه گرفتین، و اون اشتیاق عجیبی که توی شما بوجود میاد و فقط بر اساس اون، روش حساب کنین و شروع به کار کنین؟؟
۲. یا اینکه اینا فقط یه جو که سریع میگذرن و شما رو وسط راه ول میکنن؟؟
۳. اصولا هدفی دارین برا آینده؟؟ چیزی که فقط مربوط به خود شما باشه؟؟ نه اینکه به خاطر دیگران یا حرف دیگران یا خیط کردن دیگران اون هدف رو انتخاب کرده باشین و برین جلو.
۴. هدفتون رو چطور انتخاب کردین؟ رو چه اساسی؟ چه مکانیزمی؟ به چه چیزایی توجه کردین وقتی میخواستین تو یه راه قدم میزاشتین؟
۵. اصلا نشستین یه دفعه برا خودتون هدفی بزارین که شاید مخالف جریان معمول زندگیتون باشه؟؟؟
یا نه، جهت زندگی شما رو داره میبره یه سمتی؟
۶. چطور اشتیاقتون رو برا هدف انتخاب شده نگه میدارین؟
چه سوالهای خووووبی
۱-من ترجیح میدم با کسایی کار کنم که انرژی خوبی ازشون میگیرم و خب کار من هم مزیتش اینه که خودم همکارهامو انتخاب میکنم.برای همین این برام یک مزیته.ولی صرف یک احساس خوب کارمو‌شروع نکردم.فکر‌کردم و گفتم بله.
۲-خیر.اگر حسی خوبی نسبت به همکارهات داشته باشی.مشکلات راحتتر حل میشه.
۳-قطعا! و هرروز اضافه هم میشه.تابلوی هدف دارم
۴-هدف طبق دردهایی که داشتم.دلیل باید میداشتم تابجنگم و بدست بیارم. *اسمارت کردن هدف* هم تاثیر دادم.
۵-اینو من چی بگم؟تقریبا مخالف تمام جریانات زندگیمه.
۶-صحبت با افراد مشتاق.دایره ارتباطات موثر.فکر کردن به هدف.تصویرسازی.دلیل سوزان.گشتن و حرف زدن با ادمهای موفقتر و هدفمندتر از خودم.
ممنون
ممنون
و باز هم ممنون