+ولی جالبه، وقتی توی چراغ قرمز، من که عابرم و اولین نفر هم هستم که کنار خیابون رسیدم و وامیستم تا عبور عابر آزاد بشه، دقت که می کنم دیگران هم وا میستن. وقتی هم که رد میشم، دیگران هم رد میشه.
مثل جوانه زنی و رشد خودمونه. ملت هم دوست دارن واستن و هم برن، ولی مرددن. کافیه انرژی اکتیواسیون برا واستادن رو کم کنی تا نرخ کسایی که وامیستن زیادتر بشه نسبت به کسایی که رد میشن. چون به "دیگران" نگاه می کنن.
نمی دونم اسم همچین کاری فرهنگ سازیه یا نه، ولی حداقل سعی می کنم تو تهران که یه شهر شلوغه، حتی نصفه شب که هیچ ماشینی هم نمیاد واستم تا عبور عابر آزاد شه. البته که وظیفه ی منه همچین کاری.