آدما عوض میشن

+آدما عوض میشن.

بدون شک. مثالش خود من. تا آخر ترم 5 ام یکی بودم، بعد از اون شدم یه آدم دیگه، که هنوز مقاومت می کنم برا عوض شدن. 

چجور فکر می کردم اون موقع، الان چطوری فکر می کنم.

+مثلا تا اون موقع کلا مخالف سرسخت رل و دوست دختر و این حرفا بودم. اصلا سعی می کردم حرف نزنم با دختر جماعت. فقطِ فقط ازدواج سنتی.

نمازام منظم، خدا هم سرجاش، 

درسام هم سرجاش.

*ولی الان، یه آدم بیخیال طور،

 نماز؟ چندتا در میون. 

خدا؟ فقط یه اسم. بعضی وقتا اسمش میاد تو ذهنم...

درس؟ به زور...

ارتباط با جنس مخالف؟ حتما!

ازدواج؟ نه بابا، فعلا اصلا.

کار؟؟؟ 100% باید دنبالش باشم که هستم.

+خلاصه بگم، بپایید که تغییر در کمین شماست. به سمت درست هدایتش کنید.

ب.ن.1: نزدیک شدن سن به 19-20 سال، شروع تغییراته. کلا فازم آدم کم کم عوض میشه.

ب.ن 2: از اون دوران، فقط یه حس دلتنگی عجیب مونده برام. له میشم به اون موقع فکر می کنم. احساس عجیبیه، انگار که.... اصلا نمی تونم بیانش کنم.