+ من واقعیتش موقعی که باید دوست درست حسابی داشته باشم، نداشتم.
الان دوست دارم چندتا دوست پایه داشته باشم، فقط بگیم بخندیم، الکی سرخوش باشیم. ولی همیشه خدا گیر آدم های بی ذوق، آدم های خسته و سن بالا افتادم که دیگه حوصله مسخره بازی نداشتن، حوصله از ته دل قهقه زدن نداشتن، حوصله انجام خیلی کارا رو نداشتن.
++این خیلی سخته برام، خیلی عقده ای شدم تو این زمینه. من همچین دوستایی میخوام. هیچوقت نتونستم پیدا کنم. شایدم قیافم زیادی موجه هست. برا همین دوست پایه پیدا نمیکنم.
+++مم دوست الکی سرخوش و با ذوق میخوام. میخوام.
منم میخوام
و متاسفانه ندارم و خیلی داره روم تاثیر بد میزاره این تنهایی و بی دوستی
تو که دوست مجازی زیاد داری
همونا رو بکن واقعی
البته بدون حاشیه ها رو
نمیشه؟
قال کویری: همین کوه رفتن رو ادامه بدین
حتماً رفیق پایه پیدا میشه
میرم حتما
فک کنم روتین بشه دیگه
نه منظورم مواد و این چیزا نبود، روابط با آدما کلا یه حاشیه های فرساینده ای هم داره، ولی با خودت آزادتری و به ساز خودتی
اره میفهمم چی میگی ولی بازم نیازه
قبول دارم ولی تنهایی حاشیه ش کمتره
اره خب منم که اهل مواد و اینا نیستم دچار حاشیه بشم :)
تنهایی هم میشه خوش گذروند، حتی بیشتر
اره الانم همین طوری اکثرا دارم خوش میگذرونم ولی خب تو جمع بودنم یه جور دیگه حال میده...