وی از حجم استرس خفه شد...

+ولی این وضعیتم اصلا جالب نیست.

اصلا سالم نیست، این قدری که خودمو حبس می کنم تو استرس و اصطلاحا بهش می گن "انجام رفتارای مخرب" که توی کمال گرایی اتفاق می افته.

مثلا به جا  این که کارامو بکنم، الکی چرخ می زنم تو اینترنت....

هر هفته، مخصوصا آخر هفته ها همین شکلیه و زجر می کشم، الکی خودمو زجر میدم.

خیلی خیلی کار دارم برا انجام دادن:

1. امتحان 3شنبه

2. مقاله

3.درسای عقب مونده

4.ارائه ها که همه درسام دارن

صبح ها هم دیر از جام بلند میشم و اینم مزید به علته برا بیشتر خرد شدن اعصابم و چراغ سبز نشون دادن برا تلف کردن ادامه روز...

حتما باید این کارا رو بکنم:

1.برا هر روز، از شب قبلش برنامه داشته باشم، حتی برا تفریح و ... . به نظرم خیلی دقیق باشه اصلا جالب نیست چون جواب نگرفتم قبلا.

2. قطع بودن نت، علی الخصوص صبحا که از خواب بلند میشم.

3. کمتر فکر و خیال کردن و اذیت کردن خودم برای حجم کارهای مونده

+کاشکی یکی بود حواسش به آدم بود و وقتی آدم این شکلی میشد یه تلنگری چیزی می زد به آدم.

قبلنا مادرم این کارو می کرد یا خواهرم. ولی خب الان نیستن کنارم.

ای کاش، ای کاش واقعا....