فک کنم اتفاقای خوبی دارن برام می افتن :)
البته که بیشتر دقت می کنم، می بینم خودمم توشون نقش داشتم.
+مهمترین و مهمترین و مهمترین مساله اینه که، نباید اون ترس اولیه تو رو بزنه زمین.
نباید بهش اعتنا کنی.
نباید ذهنت رو مشغول کنه.
اون ترس، اون ترس لعنتی صرفا یه جواب گذراست به ورودی که به سیستم مغز تو وارد شده.
اگه رو خودت کار نکرده باشی، همیشه اولش یه ترسی میگیری ولی اگه بهش اعتنا نکنی، کم کم ترست کمتر میشه و به جاش اعتماد به نفس میاد.
نترس
نترس
نترس
نترس
نترس
نترس
نترس
هیچی نمیشه، یه لحظه واستا و ببین واقعا ترست واقعیه؟
واقعا این قفل شدگیه مغزت واقعیه؟
یا الکیه؟
الکیه، تجربه به من نشون داده الکیه. تجربه بهم نشون داده نباید بهش اعتنا کنم.
تجربه بهم نشون داده که تجربه کردن همیشه خوبه.
برو جلو
برو جلو
برو جلو
برو جلو
برو جلو و آیندت رو بساز.
مگه نمیگی که تو خلق موقعیت برا خودت ضعف داری؟ خب دلیلشم میدونی قطعا و اون اینه که هنوز خودتو نشناختی و نمی دونی به کدوم سمت باید بری.
ولی
ولی
ولی
ولی
حالا که میتونی از این فرصت هم استفاده کن و با تمام قدرت تلاشتو بکن تا ببینی می تونی توش موفق بشی یا نه.