+تو این تقریبا یکسالی که وبلاگ نویسی می کردم، هیچوقت به این اندازه از داشتن وبلاگ و نوشتن راضی نبودم
فقط برای خودم می نویسم
فقط از خودم و از دغدغه هام
به کسی کاری ندارم
نوشته هام جهت گیری ندارن
خودِ خودمم
بدون فیلتر، بدون نقاب.
تمام نوشته های بعد از شهریور 97، از دلم بر اومده
همشون رو وقتی نوشتم که نیاز داشتم
همشون رو با لذت نوشتم
خودمو مجبور نکردم برا نوشتن، برا جلب توجه کردن یا هر چیزه دیگه ای
+خدایا، خدای عزیز من، خدای قشنگ من، همه از توعم، همه ام توئی، همه چیزم، همه وجودم امیدوارم که برا تو باشه
ببخش که بنده بدیم، اینکه نگاهم گاهی اوقات می لرزه، اینکه عادتای زشتی دارم که به خودم ضرر می رسونه فقط، نه فرد دیگه
توکل به تو می کنم