+استرس دارم، استرسی بیخود
استرس شروع از اول، استرس اول یه کار، استرسی که اصن دلیل نباید داشته باشه
هووووم
دلیل نداره، خب دلیل نداره پس تموم میشه، پس یه نوسان گذراست، مثل یه تابع اکسپونانسیلی که منفی داره تو توانش، کم کم از بین میره
با چی از بین میره؟
با گذر زمان، کم کم اونقدر کم میشه که دیگه حسش نمیکنی، به صفر میل میکنه و به خاطرات میپیونده...
+برا خیلی چیزا لازم نیست کار خاصی بکنیم، کافیه که اجازه بدیم تا جریان پیدا کنن، تا ترسناک بودن پوشالی شون رو ببینیم و دیگه نترسیم...
---->> خیلی وقته که یادم رفته حتما باید انگیزه پیدا کنم و یه جوررری بشم تا کاری بکنم، که خیلی چیز مزخرفیم هست
ولی خب میخوام تو همون لوپ خوب و حتی بهتر باشم نسبت به قبل...
+آرزوی موفقیت دارم از خدا برا همتون، برا هرکی که این پست رو میخونه...