+داشتم از حجم فکر و خیال الکی توی سرم میترکیدم
فکرایی که فقط ذهنمو مشغول کرده بودن و انرژیم رو گرفته بودن
فکرایی که اصن نباید اسم فکر رو گذاشت روشون
صرفا بهونه، غُر و هر چیزی برا اینکه ذهنت رو مشغول کنن، عمدا تا فقط و فقط اذیت بشی. همین.
اصن غُر و بهونم. فقط تو ذهنم بهونه میتراشم تا به کارام نرسم
تا بیشتر خودمو اذیت کنم.
نمی دونم، حقیقتا نمی دونم چرا.
ولی موندن توی این وضعیت اصن جالب نیست.
+ایشالا که بگذره این حال و هوا