+واقعا یه سوالی برام پیش اومده. خیلی جدی دارم بهش فک می کنم:
چرا هیشکی از من خوشش نمیاد؟
چرا هیشکی نخواسته سرصحبتو با من باز کنه، صحبت کنه بخواد بیشتر منو بشناسه؟
چرا من همیشه تلاش کردم ولی به در بسته خوردم؟ له شدم به معنای واقعی کلمه ولی برای کسی مهم نبودم؟
""چرا من دوست نداشتنیم؟""
سلام
خب منم شبیه تو هستم
منم مثل تو کلی اذیت شدم و الان به این نتیجه رسیدم که دختربازی راه داره و همه استعدادش را ندارن
بزار یه چی بهت بگم
من رفتم یه جایی سرکار تو یکسال راه چند سال را رفتم تلاش مهمه اما IQ و هوش و استعداد هم مهم اند تو یه سال از کارآموزی که یه خط کد نزده باشه برسی به لول برنامه نویس ارشد خوبه دیگه نه؟
خب همه نمی تونند.
من دارم با چشم میبینم کارآموزی که بعد از شش ماه هنوز نتونسته از لول کارآموزی بیاد بیرون.
سریال فرندز را دیدی ؟ چندلر و جویی ؟ جویی راه میره مخ میزنه دیگه :)) به نظرم استعداد ذاتی داره به خاطر تلاشش نیست.
ماها باید خودمون را بشناسیم
نقاط قوت مون چیا هستند ازشون استفاده کنیم
تا اونجا که یادمه دانشگاه مطرحی داشتی درس میخوندی. ببین تو چی خوب هستی
موفق باشی
مرسی بابت راهنماییا و حرفات، قوت قلب بود :))
شاید وارد شدن به دنیات سخت بوده یا اونی که دنیاش شبیه دنیات باشه هنوز پیدا نشده. ولی این دلیل نمیشه دوست نداشتنی باشی :/
نمی دونم، واقعا نمی دونم چرا
خسته شدم ازین قضایا. به خودم میگم ول کن اصن برو به چیزای دیگه برس، این همه انرژی و زمان از دستت میره. آخرشم هیچی
+ فعلا این نتیجه رو داده. اگه بودم حداقل یکی جذبم میشد.