+ بین دو راهی سختی گیر افتادم
از یه سمت شغلی که دارم پولش خوبه نسبت به جاهای دیگه
ولی کارش زیاد مرتبط به رشتم نیست و بعضی وقتا خودخوری میکنم که دارم فرصت یادگیری رو از خودم دریغ میکنم
از یه سمت دیگه میگم استعفا بدم برم یه جا که مرتبط با رشتمه کار یاد بگیرم و اینا، ولی حقوقم ۴۰ درصد کمتر میشه قطعا اول کار
موندم چه کنم
++کلا با تصمیم گیری همیشه مشکل داشتم، اونم این تصمیما
پول اینجا حکم بقا رو داره
اولی رو بچسب و سرمایه کسب کن بعد برو دنبال علاقت
اره دارم به همیم نتیجه میرسم
و سگ تو مملکتی که همچین چیزی رو بهت تحمیل میکنه
من دقیق درک میکنم چی میگید
اینقدر شرایط اقتصادی ت.خ.م.ی هست که همون شغل اول رو بچسب برادر
ذوق و یادگیری و اینا واقعاً دیگه کمرنگ شده
اره خودمم خیلی دو دلم
خیلیا یعنی
هی فک میکنم هی به نتیجه نمیرسم
اگر واست پول اولویت هست همون شغل فعلی رو ادامه بده. اما اگه آدمی هستی که با احساسش زنده است و شاد میشه شاید بری پی علاقه ات بهتر باشه.
نظرت دوبار اومد
عه ببین لزوما اونجایی که حالا هست یا هر جای دیگه ممکنه علاقم نباشم
موقعیتای شغلی که میبینم کلا همینن، اکثرا نمیدونم چیکار میکنن، ولی خب مرتبط با رشتم هستن، یه مهارتی چیزی از رشتمو یاد میگیرم تهش
ولی از فضاشون، مدیراشون و ... خبر ندارم و باید کار کنم تا دستم بیاد. پولشم خب کمتره. ممکنهاز لحاظ حقوقی ۲ سال عق بیوفتم
از طرفیم اینجا فعلا که مورد علاقم نبوده کاراش ولی خب پولش خوبه